نامه امام رضا به حضرت عبدالعظیم حسنی (علیهما السلام) و توصیه‌هایی به شیعیان

(زمان خواندن: 2 - 4 دقیقه)

 

مرحوم شیخ مفید در کتاب اختصاص، پیام جامع، آموزنده و جالبی را از حضرت امام رضا علیه السلام نقل می کند که آن بزرگوار آن پیام را به وسیله جناب عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) به شیعیان و دوستداران اهل بیت علیهم السلام فرستاده اند.
دوستان گرامی توجه داشته باشند که انتظار مولایمان حضرت صاحب الزّمان علیه السلام از ما شیعیان، مفاد پیامی است که جدّ بزرگوارش، حضرت امام رضا علیه السلام برای شیعیان ابلاغ فرموده اند.
جناب عبدالعظیم حسنی(علیه السلام) از حضرت امام رضا علیه السلام نقل می کند که فرمود:
ای عبدالعظیم! سلام مرا به دوستدارانم برسان و به آنان بگو:
در دلهای خویش برای شیطان راهی نگشایند،و آنان را به راستگویی در گفتار، و ادای امانت، و سکوت، ترک درگیری و جدال در کارهای بیهوده و بی فایده امر کن. همچنین به آنان امر کن که به یکدیگر روی آورند، و به دیدار هم روند، زیرا این کار سبب تقرّب و نزدیکی آنها به من می شود.
به شیعیان بگو که بعضی از آنها آبروی دیگری را نبرند که من سوگند خورده ام و با خود عهد کرده ام که هر کس مرتکب چنین کاری شود، و یکی از دوستانم را ناراحت و خشمگین سازد، از خداوند بخواهم که او را به سخت ترین کیفر دنیوی عذاب کند، و چنین فردی در آخرت نیز از زیانکاران خواهد بود.
به دوستان ما آگاهی ده که خداوند نیکو کاران آنان را مورد بخشایش خویش قرار می دهد و از بد کاران آنان به جز آنهایی که به او شرک ورزند می گذرد.
همچنین به دوستان ما آگاهی ده که اگر کسی یکی از دوستداران ما را برنجاند، یا در دلش نسبت به وی قصد سوئی داشته باشد، خداوند وی را نمی آمرزد تا آن که از این نیّت باز گردد. پس اگر همچنان بر این نیّت بماند، خداوند روح ایمان را از قلبش می برد، و چنین فردی از ولایت من خارج می شود و از ولایت ما بهره ای نخواهد داشت، و من از این لغزش ها به خداوند پناه می برم.

متن روایت :
رُوِيَ عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ‏: يَا عَبْدَ الْعَظِيمِ! أَبْلِغْ عَنِّي أَوْلِيَائِيَ السَّلَامَ، وَ قُلْ لَهُمْ: أَنْ لَا يَجْعَلُوا لِلشَّيْطَانِ عَلَى أَنْفُسِهِمْ سَبِيلاً، وَ مُرْهُمْ بِالصِّدْقِ فِي الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ، وَ مُرْهُمْ بِالسُّكُوتِ وَ تَرْكِ الْجِدَالِ فِيمَا لَا يَعْنِيهِمْ، وَ إِقْبَالِ بَعْضِهِمْ عَلَى بَعْضٍ، وَ الْمُزَاوَرَةِ، فَإِنَّ ذَلِكَ قُرْبَةٌ إِلَيَّ، وَ لَا يَشْتَغِلُوا أَنْفُسَهُمْ بِتَمْزِيقِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً، فَإِنِّي آلَيْتُ عَلَى نَفْسِي‏ إِنَّهُ مَنْ فَعَلَ ذَلِكَ وَ أَسْخَطَ وَلِيّاً مِنْ أَوْلِيَائِي دَعَوْتُ اللَّهَ لِيُعَذِّبَهُ فِي الدُّنْيَا أَشَدَّ الْعَذَابِ، وَ كَانَ‏ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِينَ، وَ عَرِّفْهُمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ غَفَرَ لِمُحْسِنِهِمْ، وَ تَجَاوَزَ عَنْ مُسِيئِهِمْ إِلاّ مَنْ أَشْرَكَ بِهِ، أَوْ آذَى وَلِيّاً مِنْ أَوْلِيَائِي، أَوْ أَضْمَرَ لَهُ سُوءاً، فَإِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ لَهُ حَتَّى يَرْجِعَ عَنْهُ، فَإِنْ رَجَعَ وَ إِلَّا نَزَعَ رُوحَ الْإِيمَانِ عَنْ قَلْبِهِ، وَ خَرَجَ عَنْ وِلَايَتِي، وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ نَصِيباً فِي وِلَايَتِنَا، وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ ذَلِك.

الإختصاص، شیخ مفید، صفحه 247

نوشتن دیدگاه

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

سلام ، برای ارسال سؤال خود و یا صحبت با کارشناس سایت بر روی نام کارشناس کلیک و یا برای ارسال ایمیل به نشانی زیر کلیک کنید[email protected]

تماس با ما
Close and go back to page